Weblog 18 mei 2007

Hallo allemaal,

De planning was om in Curaçao het Internet op te zoeken en een stuk voor mijn weblog te schrijven. Maar het drukke programma en Marthe die over was heb ik mijn prioriteiten anders ingedeeld. Nu we St. Maarten naderen wordt het eindelijk rustig genoeg om een stukje te schrijven. Marthe, die inmiddels weer thuis is kan dit dan op Internet plaatsen.

De laatste log was geschreven vanuit St. Vincent. Na een geslaagd havenbezoek daar, zijn we in een kleine week naar Curaçao gevaren. Weer afkruizend voor de wind, maar met een rustige zee, verliep dat prima. Uiteindelijk gingen we een dag voor de ceremoniële binnenkomst te anker in het Spaanse water. Daar was iedereen al goed op de hoogte van onze komst en kwam er menig bijbootje langszij om ons welkom te heten. Te anker kon er generaal schoonschip gemaakt worden om helemaal schoon Willemstad in te varen.

De volgende dag om 11:00 anker op, richting Willemstad gevaren en om 15:00 zijn we met de admiraalsgroet voor de eerste keer met de Urania Willemstad ingezeild.

Na het afmeren in Parera zijn we gelijk druk met de receptie voorbereiden en ondertussen Marthe van het vliegveld gehaald. Het verkeer op Curaçao rijdt niet zo snel. Dus Marthe moest even wachten voor ik er was, na een welkomstzoen, gelijk door naar het hotel, omkleden, om net op tijd op de receptie aan boord aan te komen.

De receptie was een succes, gelijk kennis gemaakt met de andere uit Nederland over gekomen familieleden en vrienden en na de receptie heerlijk geslapen in een relatief heel breed bed.

De rest van de week stond in het teken van werkzaamheden en reparaties. Een persdag, twee Vipvaardagen voor CZMCARIB (de baas van de Marine in het Caribische gebied), met als hoogtepunt de afsluitende familievaardag, afgesloten met Happy-hour op Mambo-beach. Woensdag was onze enige vrije dag. Samen met Marthe ben ik toen het eiland rond gereden. Al snel bleek dat zonder auto je inderdaad totaal verloren bent op Curaçao. Daarom hebben we een auto gehuurd en met deze sportauto met deuken en losse onderdelen lekker de hele week rondgereden. Zo kon Marthe lekker het eiland rondrijden en naar het strand als ik aan het werk was. De hele week heerlijk gegeten, met zijn tweeën of in een grotere groep met de rest van de vaste bemanning en hun gasten.

Al met al een heel geslaagd bezoek, tekort zoals altijd, maar wel eentje die Marthe en mij nog lang bij zal blijven. Nu zijn we al weer vier dagen onderweg naar St. Maarten. Na het afkruizen afgelopen weken mogen we nu eindelijk aan de wind zeilen. Iets wat een zware opgave is gebleken voor de opstappers en het schip. We varen met een gelegenheidsbemanning van op Curaçao geplaatst personeel, waarvan sommige vandaag pas tekenen van leven vertonen. Ook het schip had het zwaar, zowel de Kluiver als de Genua die we met pijn en moeite op het stag hadden gekregen zijn gescheurd. Een operatie die tot tweemaal toe een nat pak opleverde voor mij en de rest van de divisie. Om nog enigszins op tijd te komen, we zijn al een dag verlaat, varen we nu al enkele dagen als motorkruiser achter de stormkluiver aan. Op de motor varen doet pijn, maar de stormkluiver is een lief, klein(30m2), fel oranje zeiltje en we hopen nu zaterdag in de loop van de middag aan te komen in St. Maarten. Zondag moeten we dan gelijk weer weg, want er zijn afspraken op de Bahamas en in Jacksonville en de Speed of Advance is ook nu weer aan de hoge kant.

Wanneer ik weer tijd kan vrijmaken voor een volgend stukje is moeilijk in te schatten. De constructie waarbij Marthe de logs plaatst lijkt voorlopig handig. Zij heeft ook foto’s meegenomen, dus die kan zij bij deze log plaatsen. Ik ben benieuwd naar de reacties. Het gaat iedereen goed thuis.

Groeten vanaf de Caribische zee,

Jan