St. Vincent deel 2,

Na de consul netjes te woord te hebben gestaan, is het nu tijd voor deel 2. Ik wil jullie vertellen over de mooie tijd die ik hier op het eiland beleef. Maar dan sla ik het Oceaan traject helemaal over. Het is allemaal goed gegaan, en vooral de sleur en het tekort aan slaap spelen parten.

Je loopt een wacht van 6 uur en je bent daarna op. Voor mij betekende dat bij zonsopkomst of ondergang op post en daarna een dagwacht of nachtelijke wacht. Je bent dan vooral bezig met de zeilenzetten, koffie drinken, kletsen etc. Omdat we het grootste gedeelte van het traject moesten afkruisen moest er bij een windshift regelmatig gegijpt worden. Je wilt zo snel mogelijk naar de overkant en een groot deel van de tijd ging op om te bedenken hoe we dit het snelst konden doen. Nieuwe plannen maken, oude plannen weggooien en weer opnieuw beginnen. Het gijpen, brengt ook het tekort aan slaap met zich mee, want als vaste bemanning word ik dan gewekt. Als dat 1 a 2 keer per wacht gebeurt heb je niet zo vaak een lange nacht. Gelukkig hebben we dat inmiddels een beetje ingehaald.

Het eiland hier is fantastisch. Zondag zijn we aan het eind van de morgen voor anker gegaan. Het schip is goed schoongemaakt, en we hebben relaxt gezwommen en gesnorkelt. Na een nacht voor anker zijn we maandag Kingstown binnengelopen. ’s Avonds hadden we een receptie met locale autoriteiten, onder andere 3 ministers en een ambassadeur waren aanwezig, het is net een heel groot dorp hier.

Gisteren zijn we naar de vulkaan geweest, dit was een geweldige tour. Anderhalf uur de berg opklimmen, naar de krater kijken en weer een uur terug. Een pittige tocht door het regenwoud en op de terugtocht ook nog een tropische regenbui op je hoofd. Daarna lokaal eten met fruitpunch en op de terugtocht nog zwemmen bij een waterval. Om dat te beleven moet je je wel in het lokale verkeer begeven en dat is een gekkenhuis. Toeteren betekent dat je eraan komt, of je nou inhaalt of de bocht omgaat, dat maakt niet zoveel uit. Voor een westerse toerist erg gevaarlijk en daarom waren we blij dat we Lesley, een lokale gids, mee hadden.

’s Avonds zijn we naar een lokale kroeg gegaan en toen die dicht ging zijn we met de Locals nog een biertje op straat gaan drinken. Als je middernacht nog om straat staat, bij een omgebouwde caravan waar ze bier verkopen, als enige blanke, is een aparte ervaring.

Vandaag hebben we een boottocht gemaakt naar de Grenadines. We zijn naar Mustique geweest, het privé eiland waar onder andere Mick Jagger en Tommy Hilfinger een huis hebben. Een soort bounty eiland met prachtige stranden. Daarna hebben we een pizza gegeten op Bequia, een eiland in de Grenadines. Na de pizza hebben we nog gesnorkelt en daarna met onze privé speedboot terug.

Zoals jullie lezen hebben ik het hier erg zwaar, maar na 3 weken op zee hebben we dat wel verdient. Morgen gaan we weer op weg naar Curaçao waar Marthe ook naar toe komt. In Curaçao liggen we een week voor vipvaardagen en kleine reparaties en daarna gaan we door naar St. Maarten. Hier gaat alles goed, groeten aan iedereen en tot de volgende weblog vanaf Curaçao.

Groeten Jan